Zaznaczam z góry, że aktualnie odchodzimy od głównego celu tej serii, którym jest model przejść fazowych. Po prostu mamy nowe auto i uczymy się je obsługiwać przed udaniem się w dłuższą drogę. Grupa SU(1,1) - to nasz przyjaciel, a z przyjacielem...
Odtąd będziemy nasz dysk, lub naszą S(V), oznaczać symbolem D1. Skąd D? Z dwóch powodów. Ponieważ "dysk" i ponieważ "dziedzina" (ang. domain). Dziedzina a nie dziecina, choć to teraz dla nas także dziecina.
Przypomnijmy, że
SU(1,1) = {U ∈ Mat2(C): UJU^* = J},
gdzie Mat2(C) jest algebrą wszystkich zespolonych macierzy 2x2. Innymi slowy: SU(1,1) to Specjalna (o wyznaczniku 1) Unitarna (wzgledem <,>) grupa macierzy dla iloczynu skalarnego o sygnaturze (1,1) (jeden plus, jeden minus).
Zatem opiszemy teraz D1 jako szczególną przestrzeń jednorodną. Wiemy już, że grupa SU(1,1) działa tranzytywnie na D1: jeśli U ∈ SU(1,1), to znaczy, jeśli <Uu,Uv>=<u,v>, i jeśli S ∈ S(V), wtedy
USU* ∈ S(V)
Weźmy centrum dysku, tzn. z=0. Odpowiada mu So, gdzie So jest macierzą mającą na przekątnej 1,-1 i zera poza nią - macierz σ3 Pauliego.
Naszym zadaniem jest znalezienie stabilizatory punktu . Szukamy więc wszystkich macierzy U z SU(1,1) takich, że USoU*= So, lub, co na jedno wychodzi, takich, że USo = SoU.
Najpierw znajdźmy ogólną postać macierzy U z SU(1,1).... Tu postanowiłem znaleźć wyprowadzenie tej postaci w Internecie - znalazłem. Sam to kiedyś nawet łądnie zrobiłem - więc polecam jako dodatkowa lekturę:
Co to jest SUI(1,1)?
ReplyDeleteDziękuję za pytanie. Dodałem w tekście definicję. Poprawiłem też pdf, gdzie przy wprowadzaniu SU(1,1) przez pomyłke napisałem najpierw SU(2,1) zamiast SU(1,1).
ReplyDeleteSo SU(4,4) would give you 16 complex dimensions? Yikes. I've seen SL(8,R) mentioned for an octonion spacetime and I've seen SO(10)/SO(8)xU(1) played with but I've never seen SU(n) played with except for mentioning SU(2,2) as equivalent to SO(2,4). Looking it up on Wikipedia, SU(n) has some nice subgroups.
ReplyDelete